Przejdź do głównej zawartości

007. Ostatnia łza

Tytuły biorę z Witch'a xD

Wczoraj nieźle bawiłyśmy się z Zebrą i jej bratem. Było bardzo fajnie. Ja i moja kumpela wsunęłyśmy pudełko lodów i bitą śmietanę od Pomruka :) [Pomruk to brat Zebry] Tyle że za bitą śmietanę nieźle oberwałyśmy i zakazałam wchodzenia do mojego pokoju, bo nieźle się wkurzyłam... Ogólnie było nawet fajnie, tańczyłyśmy sobie jeszcze (najbardziej podobała nam się piosenka Pitbulla i Ke$hy - Timber, tak fajnie wieśniacka).

Wczoraj było nawet fajnie, mimo że mecz był za krótki, tylko 2 godziny... No i oczywiście na zielono byłam ubrana, tak się przyzwyczaiłam. Jakoś o wiośnie pisałam już dwa razy i nie mam ochoty pisać raz kolejny. Odechciało mi się. Wiosna nadeszła, a ja nastawienia nie zmieniłam. Ciągle tak myślę, i myślę, i myślę... Szczerze nie wiem o czym. Tak po prostu, jak może wyglądać moje życie w gimnazjum.

Na razie kończę, ale jeśli macie pytanko, napiszcie na asku :) Ana.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

#1

Czarodziejka Słońca i Księżyca powoli zaczęła się przebudzać. Kiedy już podniosła się i usiadła na łóżku spojrzała w okno. Pogoda wskazywała na to, że dzisiaj będzie nieprzyjemnie. Można było powiedzieć, że zanosiło się na burzę. Westchnęła. Źle znosiła tę pogodę jako księżniczka Solarii przyzwyczajona do upałów. Zaczęła przypominać sobie sen, w którym nawiedziła ją tajemnicza postać. Nie miała pojęcia, kto to może być - być może wróżka, a może jasnowidz. "Szczęście okaże się domkiem z kart, a w Twoim sercu wypali się ostatnia iskierka nadziei". OSTATNIA. ISKIERKA. NADZIEI. Czarodziejce zachciało się śmiać, w końcu miała wręcz idealne życie. Rodzice, którzy znów postanowili się ze sobą zejść, przystojnego i kochającego chłopaka oraz wspaniałe przyjaciółki. "To był jedynie zły sen, o którym powinnam zapomnieć", uznała i sięgnęła po swój notes, w którym zapisała sobie przemyślenia, tak jak to zawsze robiła. Ot tak, gdyby nagle tego wszystkiego zapom...

~ Zawieszenie ~

Nie, to nie jest żart na Prima Aprilis. Trochę zastanawiałam się nad tą decyzją i postanowiłam, że, tak jak napisałam, zawieszam bloga na czas nieokreślony . Powodem nie jest brak internetu, którego mam ostatnio wystarczająco dużo, albo za dużo nauki. Pierwsza rzecz to sprawy osobiste, które muszę uporządkować. Druga - nikt nie wchodzi, nie komentuje, nie ocenia. Nie kończę jednak działalności bloga - może kiedyś wrócę ;). Do zobaczenia.

List

Nie. Nie. Nie. Dziewczyna jeszcze bardziej skuliła się na podłodze. List pisany do narzeczonego wypadł jej z ręki. Łzy spływające jej po twarzy zamazały kilka drobnych literek. Wstała i chwiejnym krokiem podeszła do lustra. Zobaczyła w nim swoje odbicie. Sukienka była poszarpana, w kilku miejscach było widać strzępy, zaś czerwone oczy i łzy nieustannie kapiące z twarzy wskazywały na to, że musiała płakać bardzo długo. Nagle zobaczyła twarz Rivena, wydawało się, że nachylił się nad nią i wyszeptał kilka miłych słów. Tych słów, od których zaczął się ich romans. Tych słów, które zaczęły powoli ją wykańczać. Tych słów, przez które chciała zerwać ze swoją prawdziwą miłością, jak dotąd myślała. Przestań o nim myśleć... Odwróciła się, jednak nikt za nią nie stał. Znów pomyślała o narzeczonym, którego chciała zostawić. Wiedziała, że gdyby ktoś dowiedział się o jej romansie z chłopakiem Musy, od razu by ją wytępił. Tak, wiedziała o tym aż za dobrze. Na początku Riven był ty...