Przejdź do głównej zawartości

#o17. COŚ x3

Tak, COŚ. Mianowicie zbliżają się moje urodziny. Najwspanialsza Wspaniała data, na którą zwykle czekałam cały rok. A teraz... nagle zapomniałam! "Przygotowuję" się do gimnazjum, będzie rajd rowerowy, wyjście na lody, wystawienie ocen, szkolne "Mam Talent!", prawdopodobna wycieczka i wiele innych rzeczy, na które czekam z niecierpliwością. I zapewne bym o nich zapomniała, gdyby nie moja przyjaciółka, z którą pisałam dzisiaj na Gadu-Gadu. Ona mi przypomniała, że moje urodziny są za 15/16 dni. Dokładnie zaś wypadają 26 czerwca. Zresztą, datę urodzenia podaję na większości stron. Więęc. xD

***

Często lubię sobie myśleć: Co by było, gdyby...?. No, kto nie lubi? ;) Jestem jedną z wielu osób, które mają marzenia, które marzą, że stanie się COŚ nierealnego. Ja też bym chciała, żeby COŚ się stało, jednak to jest tak nierealne, że aż niemożliwe. No, dlaczego miałoby się stać to, co ja chcę, czyli... ? Jest wiele osób, które mają marzenia potrzebne i życiu, np. żeby ważna operacja się udała, żeby przeżyć...

***

No, cóż, może Panna Nieidealna skończy Was zanudzać? ^^ W każdym razie muszę kończyć, więc pa. Do następnej notki x3.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

#2

Życie staje się niesamowicie trudne, kiedy z dnia na dzień tracisz oparcie we wszystkich i postanawiasz uciec. Ot tak, pozostawiasz całe swoje życie za sobą i uciekasz. Od odpowiedzialności, obowiązków, całej przeszłości. Jedynym, co na ciebie czeka, jest przyszłość pełna blasku.

#o51. Kamila

Hej :3. W końcu postanowiłam wrócić do tego bloga. Na razie zawiesiłam opowiadanie, jednak na pewno kiedyś do niego wrócę ^^. A teraz mój kolejny słaby wytwór bez tytułu. Tak, wiem, że jest krótki. Dziewczyna przebudziła się i wyjrzała przez okno. Mimo tego, że jej okno znajdowało się na pierwszym piętrze, na trawie zobaczyła poranne kropelki rosy. Dzień zaczynał się wprost fantastycznie. Szkoda tylko, że był to poniedziałek i znów zaczynał się kolejny tydzień szkoły. - Ach... - westchnęła cicho i zaczęła wpatrywać się w ogród wypełniony pięknymi kwiatami. Z zamyślenia wyrwało ją pukanie do drzwi pokoju. - Tyśka, otwieraj! Za pół godziny musisz wyjść do szkoły! - usłyszała stanowczy głos matki, która najwyraźniej była czymś bardzo zdenerwowana. Nastolatka zdusiła w sobie jęknięcie i wolno skierowała się w stronę szafy. ***** - Dzień dobry, nazywam się Elżbieta Zawadzka i będę uczyła was fizyki. Wiem, że to może trochę nieodpowiednie, zmieniać nauczycielkę w trze

#o43. "Cambio dolor..."

Witajcie! :) Mam nadzieję, że szablon jest ładny. Napisałam kolejny rozdział, który jest dość długi. Miałam dość dużo weny i zapisałam swoje pomysły ^^. A, i jeszcze jedno. Dziękuję Wam za 1,600 wyświetleń na blogu. To dla mnie naprawdę dużo. No dobrze, to rozdział 8. ~*~ - Faragondo, ale dlaczego musimy ją odnaleźć? Co się stało? - zapytała Flora. - Jak wiecie, zniknęła, a musimy powiedzieć jej coś bardzo ważnego. To znaczy, ja i jej mama. To naprawdę pilne! - A... czy to dotyczy nas, czy tylko Stelli? - powiedziała Tecna, bawiąc się kosmykiem włosów. Nie interesowała jej ta cała sytuacja. Chciała tylko zdobyć Magicalix, zresztą tak jak pozostałe czarodziejki oprócz Flory. - To dotyczy tylko Stelli i jej koleżanki. Wyruszajcie na Ziemię. - odparła Faragonda i zanim Winx się spostrzegły, były już w Gardenii. - Ale zrobiła się chamska, nie dała się nam odpowiednio ubrać! - odezwała się bezczelnie Aisha. - Aisha! Dlaczego się tak odzywasz?! Wcześnie